Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Προσδοκίες/ανάφλεξη

Προσδοκίες
Πολιτικά ορθές, γυάλινες..
Ανάγκες, μικρές προσπεράσεις
Όχι για την ικανοποίηση των εαυτών μας, τόσο
Όσο για τα βελούδινα μαύρα παλτά μας
Που γυάλιζαν στα άσπρα άρρωστα φώτα της μητρόπολης
Ούτε να διαλύσω, δεν έχω κουράγιο
Ούτε να με αναγνωρίσεις
Προσδοκίες, σιωπηλές...
Αυτό που κλείνω τα μάτια μου και καμιά φορά σταματάνε τα πάντα μέσα κ γύρω μου
Ε λοιπόν αυτό είναι κάτι που το αγαπώ πραγματικά
-τελικά μόνο με εγωισμό καταφέρνεις να κρατήσεις κάτι δικό σου-
Τις προσδοκίες τις καλλιεργώ με υγρασία, ψέματα και νταρκγουέιβ*
Ανάβω τσιγάρο, η στάχτη με λερώνει..
Μου θαμπώνει ο καπνός τα μάτια
Προσδοκίες, σκαλοπάτια, βία..
Δεν έχει σημασία
Ούτε το τώρα ούτε η απαισιοδοξία μου
Προσδοκίες
Κατάρρευση
Μετά χαμόγελα πάλι, life goes on..
Θα ήθελα να αγαπήσω
-χωρίς αυτοκτονία-
Και ας μην πετύχει

Α! και να σου πω και κάτι άλλο;;
Στ’ αρχίδια μου κι όλοι εσείς, κι οι απαιτήσεις σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου