Br(d)eath

Εισπνοή

Τις λίγες εκείνες φορές που η υγρασία γαργαλάει την μύτη μου.

Λέω πως θέλω να ζήσω

Να αφηγηθώ κάποτε...

Να ζητήσω αναπτήρα από το διπλανό τραπέζι

Εισπνοή

Για όλες εκείνες τις στιγμές που ένιωθα το στόμα μου να στεγνώνει

Για όλα εκείνα τα ανθρώπινα κομμάτια που είχα στα χέρια μου

Όχι, δε θέλω να χάσω πάλι το νόημα

Με μαύρα δάκρυα να χαϊδεύουν τα μάγουλα μου

Εισπνοή θριάμβου

Αν καταλήξω θα ενημερώσω όλους όσους περιμένουν μια απάντηση

Έναν υλισμό χωρίς πνευματικές επεκτάσεις

Μια υπεροψία... για όλα όσα σαπίζουν στα πόδια μου

Αυτές οι ψευδαισθήσεις με κράτησαν ζωντανό!

Οι τρομερές τιμωρίες!

Εισπνέω και κρατώ την ανάσα μου..

10 δευτερόλεπτα να σταματήσω τον λόξυγκα

Τον ενοχλητικό ήχο που κάνει το μυαλό μου

Να κοιτάξω ψηλά τον ήλιο και να τον χαιρετίσω..

Εισπνοή για τις εφηβικές κοσμοθεωρίες που τόσο γρήγορα με εγκατέλειψαν

Εισπνοή και χαμόγελο..

Για τον πλανόδιο που πουλάει μισοξεφουσκωμένα μπαλόνια

Δεν έχω τίποτα άλλο να σας δώσω!

Μα θέλω να σας δείξω... πως τώρα πια, εισπνέω και εγώ τον δικό σας αέρα

2..3..4 και 5 και 6 και 7... και όλα όσα υπάρχετε και αγνοήστε

Εισπνέω και εγώ ηρωικές ιστορίες, τώρα

Και ξέρω..

Εισπνοή αισιοδοξίας, πίσω από τις μάσκες της απόγνωσης

Τα όνειρα θανάτου μοιάζουν αστεία...και μάλιστα κακόγουστα.

Έχω εισπνεύσει, εκπνεύσει, χαμογελάσει και συ ακόμα ταξιδεύεις...

Sales

Εκπτωτικές τάσεις
Να ξεπουλήσω ότι μου απέμεινε
Σε αισχρή τιμή
Είναι η καρδιά μου και ο πέτρινος δρόμος του εγώ μου,
πέτρα που διψάει για βροχή.
Να διαβρωθεί, να σπάσει, να γίνει λακκούβα..
Εκπτωτικές τάσεις και μια ελκυστική βιτρίνα
Γεμάτη λαιμαργία για βλέμματα και θαυμασμό
Περάστε και πάρτε ότι σας κάνει κέφι, κόσμε!
Συναίσθημα επι 80%
Μυαλό τζάμπα!
Το αφεντικό τρελάθηκε σας λέω!
Περάστε και ποδοπατήστε.
Τα δικά σας ιδανικά!
Φορέστε τα παρακαλώ, ελεύθερα.. δείτε αν σας κάνουν.
Εκπτωτικές τάσεις
Εκπτώσεις έχουμε!
Μόνο αφήστε με στους 4 τοίχους μου..
Εδώ που νιώθω ασφάλεια...και κλειδώνω την ταμειακή.

a BaD MemoRy

Μην απορείς που δεν έχω φαντασία πλέον..

Έχω καεί.

Γιατί ζω μέσα σε ψεύτικες ζωές.

Διάφορες, άχρωμες, σκισμένες…

Γιατί εγώ φταίω για όλα.

Η γειωμένη μου παρουσία, το ιδανικό που κηδεύω κάθε φορά που με επαναφέρεις στην πραγματικότητα.

Μου αξίζει ο καθημερινός μου επώδυνος θάνατος

Μέσα στις φλόγες της κρεμασμένης μου ελευθερίας

Ήχοι από τους σκηνοθετημένους κόσμους μου

Σε ένα κορμί που γερνάει στα 18 του χρόνια

Ένας εαυτός που σιχαίνομαι

Σε μια ατέλειωτη ερωτική συνουσία, που με ματώνει

Γι’ αυτό κάηκα ολοσχερώς

Μέσα σε ακρότητες και βιαιότητες

Κατασπαράζω τα αγνά μου συναισθήματα

Νιώθω ανύπαρκτος τώρα.

Μόνο που θα παρακαλούσα να χαθώ στ’ αλήθεια

Σαν εραστής, σαν παιδάκι…

Ας είναι το μαξιλάρι, το τελευταίο πράγμα που θα νιώσω

Ας είναι…

Να σταματήσουν να μιλάνε οι άγγελοι στην καρδιά μου και μαζί τους να πάρουν τους χτύπους της..

Να καλυφθώ με χώμα ολόκληρος, να βλαστήσω..

Να τρέξω χαμογελώντας αληθινά, με παράξενα ρούχα η και γυμνός.

Αν αρρωστήσω μη χαθείς..

Αν αρρωστήσω θα με θυμάσαι σαν ζώο, το ξέρω.

Αν αρρωστήσω, αν σαπίσω, αν ποτέ ευτυχίσω..

Να με θυμάσαι που τραγουδούσα ντυμένος παλιομοδίτικα...:

“Pictures kissing in the rain, shapeless in the dark again...”