Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Br(d)eath

Εισπνοή
Τις λίγες εκείνες φορές που η υγρασία γαργαλάει την μύτη μου.
Λέω πως θέλω να ζήσω
Να αφηγηθώ κάποτε...
Να ζητήσω αναπτήρα από το διπλανό τραπέζι
Εισπνοή
Για όλες εκείνες τις στιγμές που ένιωθα το στόμα μου να στεγνώνει
Για όλα εκείνα τα ανθρώπινα κομμάτια που είχα στα χέρια μου
Όχι, δε θέλω να χάσω πάλι το νόημα
Με μαύρα δάκρυα να χαϊδεύουν τα μάγουλα μου
Εισπνοή θριάμβου
Αν καταλήξω θα ενημερώσω όλους όσους περιμένουν μια απάντηση
Έναν υλισμό χωρίς πνευματικές επεκτάσεις
Μια υπεροψία... για όλα όσα σαπίζουν στα πόδια μου
Αυτές οι ψευδαισθήσεις με κράτησαν ζωντανό!
Οι τρομερές τιμωρίες!
Εισπνέω και κρατώ την ανάσα μου..
10 δευτερόλεπτα να σταματήσω τον λόξυγκα
Τον ενοχλητικό ήχο που κάνει το μυαλό μου
Να κοιτάξω ψηλά τον ήλιο και να τον χαιρετίσω..
Εισπνοή για τις εφηβικές κοσμοθεωρίες που τόσο γρήγορα με εγκατέλειψαν
Εισπνοή και χαμόγελο..
Για τον πλανόδιο που πουλάει μισοξεφουσκωμένα μπαλόνια
Δεν έχω τίποτα άλλο να σας δώσω!
Μα θέλω να σας δείξω... πως τώρα πια, εισπνέω και εγώ τον δικό σας αέρα
2..3..4 και 5 και 6 και 7... και όλα όσα υπάρχετε και αγνοήστε
Εισπνέω και εγώ ηρωικές ιστορίες, τώρα
Και ξέρω..
Εισπνοή αισιοδοξίας, πίσω από τις μάσκες της απόγνωσης
Τα όνειρα θανάτου μοιάζουν αστεία...και μάλιστα κακόγουστα.
Έχω εισπνεύσει, εκπνεύσει, χαμογελάσει και συ ακόμα ταξιδεύεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου