Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Μικρές_τυχαίες_ανακαλύψεις (μέρος τρίτο)




Χρήσιμες πληροφορίες
Σε μικρές ασθματικές οικογενειακές στιγμές
Και πανκ στα ακουστικά μου
Αυτές οι στιγμές δεν έχουν τίποτα δικό μου
Ούτε ένα φλιτζάνι στο ντουλάπι τους
Αυτό το κίτρινο που έπινα μικρός το γάλα μου..
-πρέπει να ‘σπασε-
Μετά ήρθαν άλλες φορές..
Μου είπαν ότι τα πράγματα αλλάζουν, όπως τότε που μάζευα κυκλάμινα και αυτοκτονούσα
Μου άρεσαν αυτά που ποτέ δε με ενδιέφεραν
Τα θέλω πίσω!
Μικρές τουαλέτες
Στις μικρές λεκάνες ξερνάω.. απόγνωση
Και ζητιανεύω ταξική αγάπη με αναρχική ηθική
Πολιτικοποιημένα ρομπότ
Πικρές μικροσκοπικές εξουσίες
Χρήσιμες πληροφορίες
Τυχαίες ανακαλύψεις στην στήλη με τα ζώδια
Διαδικτυακή καύλα με συγκλονίζει
Γαλάζιο σπέρμα – δε θα ξαναδώ τον ουρανό.
Στα πλαίσια της υπάρχουσας οικονομίας
Αφήστε με να σαπίσω
Μικροσκοπικές στιγμές ευφορίας
-μια τζούρα-
Και πανκ στα ακουστικά μου
Αρρενωπό και ηλεκτρικό
Με θράσος
Ζητιανεύω λίγη κατανόηση
Μου άρεσαν αυτά που δε κατάφερα
Τα θέλω πίσω!
Μου άρεσαν αυτά που δε θα γίνω
Ένα κλικ και δεν υπάρχω
Να θυμηθώ να θαυμάσω
Χρήσιμες πληροφορίες
Λίστες..
Θα ‘ρθουν και άλλες φορές για παρηγοριά
Στιγμές με δάκρυα
Μικρές στιγμές με χαμόγελα
Και αν περισσέψει και κάτι θα το ρίξουμε στις γάτες..
Αυτές εδώ της γειτονιάς, τρώνε τα πάντα.

Μικρές τυχαίες (και απελπισμένες) ανακαλύψεις (πάρτ 2)


Οι μικρές λεπίδες σχίζουν το δέρμα με καλαισθησία
Είναι αυτές οι μικρές στιγμές που τα πάντα μοιάζουν τεράστια
Τα μικροσκοπικά αγόρια δε ξέρουν να νιώθουν μεγάλα αισθήματα
Ούτε να σκεφτούν μπορούν γιατί τα κεφάλια τους από μέσα έχουν το μέγεθος κουκίδας.
Μερικές φορές οι μανάδες τους, τους τα ζωγραφίζουν τρισδιάστατα για να μπερδεύουν την γειτονιά.
Οι μικρές αυτοκτονίες έχουν 2-3 στάλες αίμα και δε τρομάζουν κανέναν.
Κανείς δε με χρειάζεται στ’ αλήθεια.
Μικρές νύχτες, μικροσκοπικά πρωινά.
Μικροπρέπειες.
Μεγάλα λόγια-αντεροβγάλτες.
Μεγάλες συζητήσεις για τις ρέπλικες της επανάστασης.
Τα πάνω-κάτω και τα ανάποδα-ίσια και ίδια και βαριέμαι...
Και πολλές φορές που νιώθω μικροσκοπικός, θέλω μια αγκαλιά σε small, να την φορέσω και να μυρίζει μαλακτικό.. μάλλινες, πλεκτές αγάπες του χειμώνα, θα ψοφήσετε στα πρώτα χιόνια.
Και είναι που κάτι με ‘χει πιάσει τον τελευταίο καιρό και θέλω μια δόση απόστασης.. (πόσο πάει το γραμμάριο;)
Τα μικρά προβλήματα δεν αφορούν κανέναν και ποτέ άλλοτε το «θα ‘ρθουν και καλύτερες μέρες» δεν ακούστηκε πιο γελοίο και πιο γυάλινο.
Κόκκινα χείλη, κεράσι, κρασί, θάνατος.. απολυτότητα, ευθραυστότητα.. θέλω να τελειώσει αυτό.
Α! και όλοι εσείς οι τραμπούκοι του αύριο.. σας εύχομαι καλό καρκίνο!

Μικρές Τυχαίες Ανακαλύψεις (πάρτ ουάν)


Οι μικρές ευχές έχουνε μεγάλες αξίες
Μια πολυτιμότητα που λέγεται ότι όποιος την κλωτσάει, αποκτάει χρυσά πόδια και φυτρώνουν μερικά ακόμη δάχτυλα στις γροθιές του
Οι μικρές προσδοκίες, δεν είναι μικρές όπως λέμε «μικροαστός»
Οι μικρές κρυφές ελπίδες είναι επανάσταση
Μια λάμψη που λέγεται ότι όποιος την βάζει σε μπουκάλι με βενζίνη, γίνεται πορτοκαλής σουπερήρωας, ενίοτε μαυροκόκκινος
Εχθρός του συστήματος!
«σκατά σ’αυτούς που συντηρούν τα θεμέλια του κράτους με πτι-μπερ μπισκότα»
Τέτοια αλληλεγγύη στην μοιράζουν γαλανόλευκοι μετρ στους μπουφέδες της απόλαυσης σε χαρτοπετσετούλα με σοκολατάκι.
Οι μικρές φοβίες, δεν είναι χριστιανικές ούτε υπάρχουν σε εναίσιμη μορφή.
Την συνείδηση αυτού τουλάχιστον την αποκτήσαμε κάποιοι, αδιαμεσολάβητα, πριν δούμε το άλφα σε κύκλο.
Τις μικρές ζωές μας, τα μικρά κορμιά μας, τα μικρά πουλιά μας, τους μικροσκοπικούς έρωτες ..
Ε, αυτά τουλάχιστον τα απαιτούμε, προστατευμένα, αποδεκτά κι αγαπημένα..
Αδιαπραγμάτευτα!
Κάντε πίσω λυσσασμένα εθνικά τέρατα! Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Προσδοκίες/ανάφλεξη

Προσδοκίες
Πολιτικά ορθές, γυάλινες..
Ανάγκες, μικρές προσπεράσεις
Όχι για την ικανοποίηση των εαυτών μας, τόσο
Όσο για τα βελούδινα μαύρα παλτά μας
Που γυάλιζαν στα άσπρα άρρωστα φώτα της μητρόπολης
Ούτε να διαλύσω, δεν έχω κουράγιο
Ούτε να με αναγνωρίσεις
Προσδοκίες, σιωπηλές...
Αυτό που κλείνω τα μάτια μου και καμιά φορά σταματάνε τα πάντα μέσα κ γύρω μου
Ε λοιπόν αυτό είναι κάτι που το αγαπώ πραγματικά
-τελικά μόνο με εγωισμό καταφέρνεις να κρατήσεις κάτι δικό σου-
Τις προσδοκίες τις καλλιεργώ με υγρασία, ψέματα και νταρκγουέιβ*
Ανάβω τσιγάρο, η στάχτη με λερώνει..
Μου θαμπώνει ο καπνός τα μάτια
Προσδοκίες, σκαλοπάτια, βία..
Δεν έχει σημασία
Ούτε το τώρα ούτε η απαισιοδοξία μου
Προσδοκίες
Κατάρρευση
Μετά χαμόγελα πάλι, life goes on..
Θα ήθελα να αγαπήσω
-χωρίς αυτοκτονία-
Και ας μην πετύχει

Α! και να σου πω και κάτι άλλο;;
Στ’ αρχίδια μου κι όλοι εσείς, κι οι απαιτήσεις σας!