Γιατί αποκρουστικές υπάρξεις με κατακλύζουν
Γιατί θεωρώ τις προθέσεις εκείνες, φιλικές
Όχι δεν είμαι εγώ..
Λίγες φορές συμβαίνει.
Γιατί χάθηκα μέσα στα θαμπωμένα τζάμια της γενικότητας
Όχι εγώ πάντα το ‘ξερα
Γιατί δεν έχω τίποτα πια να προσθέσω
Δεν υπάρχει καμία απόφαση
Και το κίτρινο αφύσικο φως του ήλιου με τυφλώνει τόσο που βολεύομαι.
Δε μπορείς και δε θέλω.
Όχι δεν είμαι εγώ..
Πολλές φορές συμβαίνει μα λίγες είναι αλήθειες.
Σου αφήνω φεύγοντας, τον καθρέφτη
Εξατμίζομαι σαν τον ηλεκτρικό ήχο της φωνής σου
Όχι εγώ ποτέ..
Ίσως για λίγο..
Αμφιβάλω
Αντικρούω
Γιατί αντιστράφηκα για να συναντηθούμε?
Δε μπορώ και δε ξέρω, όμως.
Και το κόκκινο μύριζε γιασεμί θυμάμαι.
Πάντα έτσι μου μύριζε
Ναι, πάντα.
Δε θέλω να με δεις και να με καταλάβεις
Ούτε να αποδείξω, όμως.
Όχι δεν είμαι εγώ..
Φωτογραφίες από την πορεία μας στις 25/1/2020 στην Πετρούπολη
Πριν από 5 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου