emotional stupidity syndrome

Παρόν

Το διαγράφω

Για την αυτοικανοποίηση

Εικόνες και αφοσίωση

Σαν φτηνός ρομαντισμός

Που περιμένει να αδειάσω

Να αγνοήσω την απόσταση μου

Να φερθώ ευγενικά στην παρακμή

Μέλλον

Σαν τις λαθραίες μου επιθυμίες

Το παρακάμπτω

Το υποβαθμίζω

Έξω από το παράθυρο μου

Για μια σταγόνα σεβασμού

Αν υπήρξες ποτέ ίσως και εσύ το ξέρεις!

Αν άκουσες ποτέ την σιωπή σε ένα party με rock n’ roll ήχους

Ίσως και εσύ το ξέρεις

Παρελθόν

Μου περισσεύει

Το περιμένω

Το αναπαράγω

Για μια στιγμή στην στιγμή

Και αν το κάποτε είχε όρια, θα σήμαινε ευτυχία

Θα σήμαινε καταφύγιο

Κάποτε.. κάποια στιγμή…στο μέλλον, στο παρόν, στο παρελθόν

Στην υποκρισία τους που όλους μας παγιδεύει

Αν ποτέ αγαπήσω, θα ήθελα να φιλιέμαι με θάνατο, έτσι που να θυμίζει εγωισμό

Μόνο κατά αυτόν τον τρόπο θα υπάρξω ακέραιος

Στο παρόν που σακατεύει την μοίρα μας

Στο παρόν που βιάζει τις καρδιές μας

Αν άκουσες και εσύ κάποτε.. σίγουρα ξέρεις!