Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

White Days/ Transition


Άσπρες μέρες..
Περπάτα. Τρέξε. Πιο γρήγορα. Σταμάτα. Τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Οι σκιές δεν είναι άνθρωποι, για να υπακούσουν...
Θα έπρεπε να το ξέρεις αυτό..
Με καπνό και σπασμένα πόδια
Τρέξε πιο γρήγορα.
Και μάτια με περίεργα βλέμματα, πολλά ζευγάρια..
Ποιος θα ‘θελε να περπατήσει σε αυτήν την μικροσκοπική νύχτα?
Περισσότερες από ποτέ... παντού. Άσπρες μέρες
Επάνω! Κάτω! Πίσω μου... Σταμάτα. Τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Άσπρες μέρες, αλήθειες...
Σκονισμένες
Άγγελοι της άγνοιας
Ποιος θα ήθελε να μιλήσει μέσα στα ελάχιστα δευτερόλεπτα σιωπής?
Περπάτα. Άκουσε. Κλείσε τα μάτια. Χώμα. Ανάσα. Χώμα. Περπάτα. Τρέξε...τρέξε!
Άσπρες μέρες με βροχή
Μαύρη βροχή!
Αντίγραφα..
Ζαλάδα
Επάνω! Κάτω!
Οι σκιές ποτέ δεν ήταν άνθρωποι
Θα φοβάσαι τότε...
Να ζήσεις σε μια άσπρη μέρα σαν και αυτή
Σήμερα που είναι όλα άδεια
Που ξεχειλίζουν
Άσπρες σιωπές με βρόμικο αίμα.
Πίσω σου! Τρέξε!
Μικροσκοπική η νύχτα
Δεν έχω χρόνο.
Σε αγάπησα, είναι αλήθεια.
Μαύρες μέρες, λευκά πτώματα
Επάνω και κάτω και αριστερά και δεξιά...
Οι σκιές δεν είναι άνθρωποι για να υπακούσουν.
Θα έρθει είπε να με πάρει.
Το είπε...
Άσπρες μέρες δεν ταιριάζετε με το μαύρο μου...

1 σχόλιο:

  1. Ο φόβος έχει λευκό χρώμα.
    Το ίδιο και ο θάνατος.
    Εγώ είμαι χαρούμενος άνθρωπος.
    Τα βλέπω όλα μαύρα.


    χαρά

    ΑπάντησηΔιαγραφή